Naeksik etek...

Çok taze bir alışveriş anısı sunayım,şööylee;

Datça'da böyle bürümcük, mürümcük, şıfırık, mıfırık elbise,etek, bluz satan bir yer vardı sahilde. Ve sanırım bir tek de orası var... Neyse ben girdim dükkana,geziniyorum. Siyah ve çok orjinal bir etek gördüm ama yanında bir karı koca duruyordu. Kadın kocasına eteği gösterip - bu bizim kızın tarzı dedi. Adam belliki bıkkın, karıdan geçmiş, hiç oralı bile olmadı. Kadın eminim içinden - lanet herif,sen hep böylesindir zaten,demiştir. Neyse bunlar eteği almadılar. Ben de derin bir ohh çektim. Asayiş berkemal olduğundan ve nasıl olsa o etek orada durduğundan başka şeylere de bakıniimm dedim. Anam ben başka bişilere yönelmişken dükkana sarışın bir kız girdi ve direkt o siyah eteğe yöneldi. O caf caflı dükkana sanki sadece o eteği almak için gönderilmiş özel bir görevliydi... Eline aldı eteği,satıcı kadına fiyat filan sordu. Ben,tamam ya,gidiyor canım etek dedim. Ama kız bir an durdu ve sanırım o da benim gibi '' başka şeylere de bakimm,nasılsa döner,alırım eteği diye düşündü.'' E tabii hayatının hatasını yaptı. O eteği bırakır bırakmaz,kendimi eteğin olduğu yere ışınladım. Fakat kız da derhal geldi başıma. Etek benim elimdeydi,imkan olsa elimdeki eteği çekerek beni yerde sürüklerdi ama işte imkan dahilinde değildi. O sırada yanımızdan geçen satıcı kadına, içinde bulunduğum suçluluk duygusuyla hayatımda hiç bir satıcıya sormadığım bir soruyu yalvaran bir ses tonuyla sordum ;'' bu eteği alabilir miyim acaba? ''... Soruya bak! Saçma sapan, abık sıbık,ezik mi ezik... Satıcı kadın da şaşırdı,'' tabiiki alabilirsiniz'' dedi şaşkınlıkla. O esnada başımızda duran sarışın kızın yüzüne hiç bakmadım, sadece homurtulu ve dişlerinin arasından gelen bir ses tonuyla '' herhalde bu etekten bir tane daha vardır '' dediğini duyar gibi oldum. Ama gerçekten o anda onun psikolojik durumuyla ilgilenecek durumda değildim. Hayatımı o etekle paylaşmak ve o etekle yaşlanmak istiyordum. Parayı nasıl verdiğimi ve o dükkandan nasıl çıktığımı bilmiyorum.