Şimdiki zamanda
ölümü bir film gibi seyredip
hüzünlü bir karanfil atmaktır duygu.
Beyaz ve inceden hisli bir mum yakmaktır peşi sıra.
Sorulmayacak hesapların andını içmektir sıkılmış yumruda.
Kararlı bir tepkiyle geceye ışık yakıp söndürmektir duygu.
Elektrik düğmesini açıp kaparken yorulan gelincik parmaklarını kavuşturup da koynunda
adeta isyankar bir martı gibi süzülüp de sıcacık yatağa
mışıl mışıl uyumaktır duygu şimdiki zamanda.
Duygu içimizdeki postmodern bir gecelik his
Beslenmekte zaman zaman NLP seminerlerinde,egoda, yogada.
E bunlar olmasın mı dersin deli gönül?
''olsun ,olsunn tabii...''
demektir duygu.
Şimdiki zamanda,
Duygu çok duygulu bir kızdır,
şiir yazar,şarkı söyler,feryat eder
mail atar,içini döker internette.
E dökmesin mi dersin?
''döksün ,döksün tabii'' demektir duygu.
Deli gönül abdal olmuş hala sorarsa,
''Duygu kim ola? ''
Ahh ulan ahh!
Şimdiki zamanda,
''hepimizzzz duyguyuzzz! '' demektir duygu,
Ajda'nın şarkısı kadar ''palavra palavra palavra! ''
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Duygu nasıl bir kızdı bilmiyorum ama Yılmaz Odabaşı'nın yazmış olduğu "Yenik Serçe (Adı Nevin)" deki Nevin'in nasıl biri olduğunu biliyorum.
YanıtlaSilBakalım senin hoşuna gidecek mi?
Sevgiler.
Uğur Erhan
YENİK SERÇE
Yaban
ve asi
dağlara dağılan taylar gibi.
ve yangın
gençliğinin alazında ışıltılı bıçaklar gibi.
Adana’da yollara dizilmiş garlarda,
çığlık çığlığa peronlarda
çocuklar gibiydi gözleri.
/Adı Nevin,
şarap içer, rüzgâr giyerdi geceleyin...
O, kanadı kırık bir kuştu,
beyaza vurulmuştu;
kimseler görmnedi bir başka renk sevdiğini.
Kimseler…
Görmedi kimseler kirlendiğini...
/Adı Nevin,
hüzün kokar ve korkardı geceleyin.../
“Kendini martılarla bir tutma” derdim; “senin kanatların yok. düşersin,
yorulursun, beni koyup koyup gitme ne olursun!”*
O, kanadı kırık bir kuştu,
gülümserken vurulmuştu.
Kimseler görmedi uçtuğunu.
Kimseler…Görmedi kimseler öpüştüğünü...
/Adı Nevin,
özlem tüter ve ç(ağlardı) geceleyin./
IV
“Işığın” diyordu: Kırılıp düştüğü yerlerden geliyorum; karanlık kördü ve acımasız... Ellerimle kırdım ben de kalan kanatlarımı; kanatlarımı kanatmaktan geliyorum...
O bir yenik serçeydi sıkılınca ağlamaya çıkardı. Sonra da çift çıkardık; kar yağardı, biz dinlemez, çıkardık!O kentte bütün sokaklar biz yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı, insanlar dar yapılmıştı, çıkardık!
Kar durmazdı, üşüşürdü saçlarına ve hep bir şeylere ağlardı o karlı havalarda...
Avurtlarına çarpan kar taneleri, gözyaşlarının sıcaklığına çarpıp erirdi...
Erirdi... Biz yan yana, yana yana... Yana yana!
/O bir yenik serçeydi sıkılınca ağlamaya çıkardı,
ben yürüsem bütün yollar ona çıkardı...
Gitti... Kanatları yüreğimdeydi.
Kalan, elimde minyatür bir kuş şimdi.
Yitirdim o aşkın kimliğini;
h ü k ü m s ü z d ü r...
/Adı Nevin,
ihaneti tutuşturduk bir sabahleyin!/
---------------
Attila İlhan
ben "eline ve yuregine saglikkk" demekten baska bi katki yapamiycam. cidden harika kii dun de soolemistim..
YanıtlaSil