Ahh anam ahh ! Ben sana yanarım. Feryadını anlarım .Gidenin ardından sevinmek bana yakışmaz . Ama sor yüreğime , ''evet sevinmedim ama üzülmedim de '' derim. Kusura kalma, yalan söylemek de bana yakışmaz.
Ne ki dil sussa da vicdan susmaz.
Ben seni gördükçe sana yanarım. Sanki bunca yıl evladının acısını görmek için yaşamışsın gibi... Bunca yıl evladının acısını görmek içinmiş gibi yaşadığına yanarım . O acıların en büyüğüdür anam.
Bilsen ne masum ne günahsız gidenler oldu ;Maraş'ta, Sivas'ta, Balgat'ta... Hrant'lar vuruldu... Onların da anaları,babaları,kardeşleri,sevgilileri senin gibi yandı ,kavruldu...
O ateş yanar hala ,sanma ki kor oldu.
Şimdi onları en çok sen anlarsın...
Seni de bir tek '' acıyı bal / sıratı yol eyleyenlerin '' , hain pusularda katledilenlerin anaları,babaları, yavukluları, kardeşleri , arkadaşları.
Yüreğimiz yanmadan birbirimizi anlayabileceğimiz günler gelsin isterim.
Sırf ana yüreğini bildiğimden evladına kavuşmanı dilerim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
hiç sorma..
YanıtlaSilBudur...Enfes bir yazı...Hissiyata tercüman olmuşsun,alkışlar.
YanıtlaSilElbette ki çocukların yaptıklarının diyetini anne ve babalar ödememeli. Ama (Bu 'ama' dan sonra yazacaklarımı bir başka yazıya bırakıyorum )
YanıtlaSilSevgiler.
Uğur Erhan
ana yüreği...sözün bittiği yer.
YanıtlaSilyazını yüreğinle dillendirmişsin sevgiler.
bu olaydan sonra ben "insan" oldugumu anladim , anladin di mi? analari, yavrulari aglatan birinin; anasinin, yavrularinin aglamasi beni mutlu etmedi.. ben de yazicam zaten susmasam olmaz!
YanıtlaSiliki arada,bir derede kalmanın bundan iyi ifadesi mi olur usta,,,uzun bir aradan sonra sevgilerimle...
YanıtlaSilBütün yorum yazan arkadaşlarımın içtenliğine teşekkür ederim.
YanıtlaSilBir İspanya maçıyla bile unutulurken bir şeyler, bir ananın yüreğindeki yangınları ne serinletip silebilir?
YanıtlaSilBizler de çıkmaz sokaklarımızı adımlayıp her köşe başında duygulanıp ağlayabiliyoruz her ana gibi.