Oyunlar...

Düşün,yalnızca söylediklerin kadar mısın?Hiç gitmediğin ülkelerde şimdi var mısın?Yüzünü bile görmediğin aşklar kadar har mısın?Nefes almadığın boşlukların ipi bile olamadığın uçurtmalarında, saklambaç oynamış bir gökkuşağı kadar saklı mısın?Kendinden menkul,insandan namesul üfürülmüş düşlere hiç dil çıkardın mı?’’Nasıl da koydum ama edebiyatı!’’...Düşün bakalım, sen sadece ‘’edebiyat yapmak’’ için mi yazarsın?

………..

Oyun oynamayı ne zaman öğrenmeye başlıyoruz?Henüz yeni doğmuşken değil…

3-4 yaşlarında başlıyor evcilikler;doktorlarla hemşireler…

Sonra gelsin ilkokuldaki meraklı bilmeceler;’-masada 15 tane mum vardı,7’sini üfledim kaç mum kaldı?’

-8!.

-Hayır!Değil,15 tane kalır,çünkü sadece üfledin akıllım!


Ortaokulda başlar arkadaşların aşklarını aşırma oyunu…Belki de kendine güvensizliğin ilk dışavurumu…Çok tehlikeli ve adi,hemen müdahale edilmeli!Ciddi bir karakter bozukluğu sorunu…

(Ya, 30'lu yaşlar ve sonrasına göre ne kadar masum,bağışlanabilir be belki?hıı,öyle değil mi?)

Lisede ‘’ben öğrenim hayatım boyunca ve hatta üniversite sınavlarında bile kopya çektim,o yüzden sakın kopyaya yeltenmeyin,her yolunu bilirim’’diyen coğrafya öğretmenine sırf tepkisellik olsun diye inadına kopya çekmek… Ve Hababam Sınıfını kıkır kıkır kıkırdayarak taklit ederken ,Kel Mahmut yakalayınca varoluşsal olarak hırsından hüngür hüngür ağlamak!Var işte serde delikanlı olmak !

Oysa minicik kağıtlara yazdığın ‘’Arıcılık hangi bölgelerde yapılır?’’sorusunun yanıtı kadar değildir yaşamak!Kaldı ki kopyayı karınca duası gibi yazarken öğrenmiştin zaten hangi bölgelerde ne yetiştiğini…Keşke hayatın da kopyası çekilebilseydi.

Hapishanendir sabah 8,akşam 18 işyerleri;kolundaki saati göstererek bekler seni torpilin olmadığı için gardiyanın olan ,habüre dilinde balgamını gezdirip sonra da afiyetle yiyerek yutan , kolu tüylü, kadından bozmalıkla,erkek de olamadıklık arasında gidip gelen ,ahh o kraldan çok kralcılar!

Anarşiste sökmez yavruuumm bu kurallar!

Oyunlar ne zaman başlar?

Zararlı kımıllarla mücadele gibi ’’kendimi korumak için’’lafına bürünür,senin oyunlarının ismi.

Aman ha,öyle bir kıvama getirmesinler seni !Bırak hep onlar olsun ennn birinci!

Sonra ipin ucu bi kaçar,karar veremezsin bu oyunlar acep bitse mi bitmese mi.

Dersin ki ''ben nerdeyim,yerde miyim gökte mi?''